ارتباط علمی حضرت زهرا با امام حسن مجتبی
امام حسن (ع) در سن 5 سالگی هر روز به مسجد می رفت و هر چه پیامبر در منبر می فرمود به ذهن خود می سپرد و به خانه می آمد و برای مادر خود حرف به حرف می گفت. وقتی حضرت علی به خانه می آمد ، حضرت زهرا آن ها را برای او بیان می کرد. روزی حضرت امیر پرسید " فاطمه تو در مسجد حاضر نبودی از کجا این کلمات را فهمیدی؟" گفت: "فرزندم حسن هر روز آن چه پدر بزرگوارم بر منبر می گوید بدون کم و کاست برایم می گوید" حضرت فرمود می خواهم از او بشنوم. حضرت زهرا گفت: گمان نکنم در حضور شما به سبب شرم بگوید. حضرت فرمود " پس من در جایی مخفی می شوم و کلمات او را می شنوم" امام حسن روز بعد به رسم هر روز از مسجد به خانه آمد و همین که خواست برای مادر بگوید زبانش لکنت گرفت و نتوانست بگوید. به مادر گفت: مادر بیانم اندک شد و زبانم کند گشت همانا بزرگواری نگران من است. حضرت امیر که پشت در بود بی اختیار آمد و او را در بر گرفت و بوسید
یکی از وظائف سنگین و مهم حضرت زهرا موضوع بچه داری بود. فرزندان او اشخاص عادی نبودند. کلمه بچه داری ، جمله کوتاهی بیش نیست ولی معنای بسیار مهم و دامنه داری دارد
درس هایی از این شیوه تربیتی حضرت زهرا در تربیت کودکان
* از همان سنین کودکی فرزندان زهرا)س( مأنوس با مسجد تربیت می شدند
* با این رفتارِ حضرت زهرا، امام حسن تشویق می شد همه مواعظ و کلمات پیامبر را به ذهن بسپارد
* فاطمه زهرا به ما یاد دادند که با کودکان خود گفت و گوهای علمی داشته باشیم
* از کودک می شود استفاده علمی برد
* کودکان را باید تشویق به نطق علمی کرد
* گفت و گوی کودکان شیرین و شنیدنی است، حضرت علی هم خواستند کلام امام حسن را بشنوند
* مادر ملاحظه روحیات حسن را نمود و از حضرت علی خواست برای شنیدن صدای حسن پنهان شود
* این عمل حضرت زهرا تقویت بیان و تسلط برای سخن علمی گفتن است
* این عمل حضرت زهرا یعنی بخشی از زندگی را تبدیل به مدرسه کردن و معلم و شاگرد شدن اعضای خانواده
* این عمل حضرت زهرا یعنی ایجاد امکانات و زمینه سازی برای ابراز وجود فرزندان در خانه
* از این روایت معلوم می شود فرزندان با مادر راحت تر هستند، لذا مادران باید بیشتر به جنبه های تربیتی فرزندانشان بپردازند این عمل دانش فرزند را تقویت می کند و بالا می برد.